Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

"Οι Ώρες" Μάικλ Κάνιγχαμ



Στα πλαίσια μιας προσπάθειας να συνδέσω το λογοτεχνικό κείμενο με τον κινηματογράφο διάβασα το μυθιστόρημα του Μάικλ Κάνιγχαμ "Οι 'Ωρες". Απομένει φυσικά να παρακολουθήσω και την ταινία για πιο ασφαλή συμπεράσματα. Αυτό που μου άρεσε αρχικά στο βιβλίο ήταν το στοιχείο του ξαφνιάσματος που επιφύλασσε το τέλος του. Τρεις φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους γυναίκες συναντώνται μέσα από τα μονοπάτια που ανοίγει η ζωή, αλλά και η λογοτεχνία... Το βιβλίο ξεκινά με την τελευταία μέρα της ζωής της Βιρτζίνια Γουλφ. Η μεγάλη αγγλίδα συγγραφέας το έτος 1923 ζει σ΄ ένα προάστιο του Λονδίνου, παντρεμένη, χωρίς παιδιά, με την συνεχή όμως πίεση της τρέλας της να αυξάνεται και να μην μπορεί να την αντέξει. Έτσι παίρνει την απόφαση να αυτοκτονήσει...Μετά ακολουθεί ένα χρονικό άλμα και μεταφερόμαστε στη Νέα Υόρκη στα τέλη του 20ου αιώνα εκεί όπου ζει η Κλαρίσα, όνομα δανεισμένο από την ομώνυμη ηρωίδα της Γουλφ στο έργο ¨Κυρία Ντάλογουεϊ". Η Κλαρίσα έχει μια φίλη με την οποία συνδέεται μαζί της και ερωτικά, έχει και μία κόρη την οποία απέκτησε χωρίς την αντρική ... παρουσία. Έχει και ένα φίλο, τον Ρίτσαρντ, έναν άνθρωπο με εύθραυστη υγεία, για τον οποίο ετοιμάζει ένα πάρτυ, καθώς αυτός κέρδισε ένα βραβείο για ένα ποιητικό του έργο. Όταν όμως τον επισκέπτεται κάποια στιγμή στο σπίτι του, αυτός έχει ήδη πάρει την απόφασή του να αυτοκτονήσει και γι΄ αυτό πραγματοποιεί μια βουτιά από το παράθυρο του σπιτιού του μπροστά στα έκπληκτα μάτια της Κλαρίσα. Η Κλαρίσα ζητά τη βοήθεια από μια ηλικιωμένη γυναίκα που έμενε στην ίδια πολυκατοικία με τον Ρίτσαρν. Αυτή η γυναίκα όμως αποδεικνύεται ότι ήταν η μητέρα του Ρίτσαρντ. Η τρίτη γυναίκα του μυθιστορήματος επομένως, η Λόρα. Με συνεχή φλάσμπακ μαθαίνουμε ότι η Λόρα ήταν παντρεμένη, είχε ένα γιο, τον Ρίτσι, και ήταν έγκυος. Είχε και μια μανία με το διάβασμα. Αλλά η ζωή της ως μια παντρεμένη νοικοκυρά αποτελούσε ένα δίχτυ που δεν την άφηνε να ζήσει τη ζωή που ήθελε. Γι΄ αυτό και κάποια στιγμή μαντεύουμε ότι εγκατέλειψε την οικογενειακή της εστία. Οι υπόλοιποι τρεις της οικογένειάς της πέθαναν. Αυτή επιβίωσε...
   Τρεις γυναίκες λοιπόν... Η Βιρτζίνια, η Κλαρίσα, η Λόρα... Ένας μυθιστορηματικός κόσμος από γυναίκες. Ένας ιδιαίτερος ψυχισμός, σχεδόν αδιαπέραστος από την αντρική ύπαρξη. Η μυστηριώδης γυναίκα που παρατηρεί τον εαυτό της χωρίς να μπορεί να δώσει τις απαντήσεις που επιθυμεί, γιατί και η ίδια δεν γνωρίζει... Ή νομίζει ότι δεν γνωρίζει... Αλλά και η γυναικεία αυτάρκεια περιβεβλημένη από την  "ευθραυστότητα" που ΄χει αποδώσει η αντρική ματαιοδοξία στις γυναίκες. Με γοήτευσε αυτή η γυναικεία πλευρά έτσι όπως την παρουσίασε ο Κάνιγχαμ στο έργο του "Οι 'Ωρες". Ίσως όμως δεν με πείθει και τόσο, γιατί τη θεωρώ και πάλι μια αντρική ματιά. Αν η συγγραφέας ήταν γυναίκα, θα με έπειθε περισσότερο.      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου