Μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να διαβάσω κάποια έργα της Μαργαρίτας Καραπάνου με την προοπτική να διαφωτίσω και τη σχέση της που δημιουργήθηκε με τη μητέρα της, την επίσης συγγραφέα Μαργαρίτα Λυμπεράκη. Η λογοτεχνία βοηθός της ψυχανάλυσης. Το πρώτο μυθιστόρημα με το οποίο ξεκίνησα είναι "ο υπνοβάτης".
Ας προσεγγίσουμε πρώτα τα θεμέλια της υπόθεσης: ένα τρίγωνο. Στη μία κορυφή η ζωή, στην άλλη ο θάνατος και στην άλλη ο ύπνος. Η ζωή είναι το αντίθετο του θανάτου. Ο ύπνος είναι ο αδελφός του θανάτου. Η ζωή βρίσκεται άλλοτε σε μια σχέση αντίθεσης κι άλλοτε σε μια σχέση αδελφική με τον ύπνο. Ανάμεσα σ΄ αυτό το τρίγωνο κινείται ο Μανώλης.
Ο Θεός ήταν κουρασμένος...και απογοητευμένος από τους ανθρώπους...γιατί οι άνθρωποι τον είχαν προδώσει...αποφασίζει να στείλει στη γη ένα νέο αντιπρόσωπό του...αυτή τη φορά όμως δεν είχαμε το κρίνο...όχι...είχαμε τον εμετό...ο Θεός έσκυψε κι έκανε εμετό...πάνω σε ένα ελληνικό νησί...και προέκυψε ο νέος Μεσσίας...ο Μανώλης...
Σ΄ αυτό το νησί ζουν ντόπιοι, αλλά και ξένοι, καλλιτέχνες που αναζητούν να ολοκληρώσουν τα έργα τους, άνθρωποι που ψάχνουν την ερωτική τους ολοκλήρωση, άνθρωποι που πεθαίνουν, άνθρωποι που πονούν, άνθρωποι που ονειρεύονται, άνθρωποι, άνθρωποι, άνθρωποι...μια σύγχρονη βαβέλ...άνθρωποι που που όλοι μαζί σχηματίζουν έναν άνθρωπο όπου οι γλώσσες, οι σχέσεις, τα φύλα συγχέονται...άνθρωποι που κινούνται χωρίς συνείδηση των πράξεών τους, χωρίς να δημιουργούν τη μοίρα τους, αλλά ακολουθώντας την...σαν υπνοβάτες.
Σαν υπνοβάτης κινείται και ο Μανώλης. Δίχως συνείδηση του ρόλου που του επιφύλαξε ο Θεός. Και επανατοποθετεί το σκηνικό. Ερωτεύεται, ερωτοτοτροπεί, εργάζεται (τρία ερ...), αλλά και σκοτώνει. Είναι ένας σκηνοθέτης μέσα από το θάνατο....
Δεν ξέρω αν είναι σωστό να αντλήσω κάποια στοιχεία από το Μανώλη για να φωταγωγήσω τη συγγραφέα και τη σχέση με τη μητέρα-δημιουργό της. Αυθαίρετο! Παρόλα αυτά θα μείνω στην εικόνα του εμετού, ότι η επιλογή του εκλεκτού για τη ζωή δεν είναι επιλογή αγάπης, αλλά μια τυχαία εσωτερική επιλογή, αποτέλεσμα κούρασης και απογοήτευσης. Επίσης ο εκλεκτός στη ζωή δεν έχει συναίσθηση του ρόλου του. Κινείται σαν υπνοβάτης, όπως και όλοι οι άνθρωποι γενικά. Κι αυτό γιατί ο δημιουργός του δεν του υπέδειξε, δεν του αποκάλυψε σημάδια της αποστολής του. Η επικοινωνία του δημιουργού με το δημιούργημά του δεν υφίσταται. Κι ο εκλεκτός κινείται μέσα στα σκοτάδια, ένας άγγελος του σκότους....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου