Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

ΒΙΒΛΙΟ-Καλβίνο

Τίτλος: Διχοτομημένος Υποκόμης, Συγγραφέας: Ιταλό Καλβίνο
" Όταν άρχισα να γράφω το Διχοτομημένο υποκόμη, κυρίως ήθελα να γράψω μια διασκεδαστική ιστορία για να διασκεδάσω τον εαυτό μου και, αν ήταν δυνατόν, να διασκεδάσουν και οι άλλοι. Είχα αυτή την εικόνα του ανθρώπου κομμένου στα δύο και σκέφτηκα πως αυτό το θέμα του ανθρώπου που είναι κομμένος στα δύο, του διχοτομημένου ανθρώπου, ήταν ένα θέμα σημαντικό, ένα θέμα με νόημα σύγχρονο: όλοι κατά κάποιο τρόπο νιώθουμε ατελείς, όλοι πραγματοποιούμε ένα μέρος του εαυτού μας, αφήνοντας στη μέση το άλλο. Για να κάνω κάτι τέτοιο προσπάθησα να συνθέσω μια ιστορία που να στέκει, να έχει συμμετρία, να έχει ένα ρυθμό που θα ταίριαζε σε μια αφήγηση περιπετειών, αλλά ταυτόχρονα σχεδόν σ΄ ένα μπαλέτο. Ο τρόπος διαφοροποίησης των δύο μισών σε καλό και σε κακό μου φάνηκε ο πιο κατάλληλος για τη δημιουργία της μέγιστης αντίθεσης ..."  Καλβίνο.
Μια φάρσα, επομένως, μια φαρσοκωμωδία καμωμένη όμως με τραγικά υλικά το έργο Διχοτομημένος υποκόμης γραμμένο το 1951 και δημοσιευμένο την επόμενη χρονιά στην Ιταλία. Η ιστορία είναι τοποθετημένη μετά από μια μάχη των χριστιανών με τους τούρκους στην οποία ο υποκόμης Μεντάρντο της Τερράλμπα τραυματίζεται ημι-θανάσιμα. Σώζεται ο μισός υποκόμης και αυτός επιστρέφει στο χωριό του, αρκετά αιμοβόρος για να κόβει τα μανιτάρια στη μέση, να πυρπολεί τα αγαθά των ανθρώπων, τα σπίτια τους, να σκοτώνει. Αργότερα, όμως, στη θέση του κακού κάνει την εμφάνισή του ένας άλλος υποκόμης που είναι απόλυτα καλός. Με σαφείς τις ηθικολογικές αποστάσεις το καλό δεν αγιοποιείται. Αντιθέτως θεωρείται το ίδιο ανυπόφορα ενοχλητικό όπως και το κακό. Η λύση της ιστορίας στο τέλος επέρχεται από την ένωση, την εξισορρόπηση ανάμεσα στο καλό και στο κακό.
" Η ηθική μου είναι η ακόλουθη: ένας άνθρωπος που αγόρασε ένα βιβλίο, πλήρωσε κάποια λεφτά και επενδύει το χρόνο του, πρέπει να διασκεδάσει. Δεν είμαι ο μόνος που σκέφτεται μ΄ αυτό τον τρόπο. Για παράδειγμα, κι ένας συγγραφέας που πρόσεχε πολύ τα περιεχόμενα, όπως ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, έλεγε ότι η πρώτη κοινωνική λειτουργία ενός θεατρικού έργου είναι η διασκέδαση. Εγώ πιστεύω ότι η διασκέδαση είναι σοβαρό πράγμα".  Καλβίνο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου